Bij ‘Kijken naar jezelf’ mag je wel momenten van volledige verlichting ervaren maar niet de uiteindelijke verlichting zelf. Het kijken naar jezelf, brengt je terug naar je lichaam wat je nu ervaart zonder daarin een bepaald patroon te volgen. Het is simpel: wat komt het eerste nu zintuiglijk bij je binnen? En ervaar je dan ook wat je ervaart?
Met andere woorden: de waarnemer is het waargenomene. Voelen wat je voelt, zien wat je ziet, horen wat je hoort, proeven wat je proeft en ruiken wat je ruikt.
Anders ben je: horende doof en ziende blind, zogezegd.
De mens jaagt heel makkelijk zijn eigen schepping (gedachten) achterna. De geest is dan als een poltergeist. Een spook in je eigen huis. Een geest die geen rust weet te vinden voor zichzelf!
KNJZ-meditatie zorgt ervoor dat je ruimte schept voor je eigen geest en lichaam, dat je inzicht krijgt in eigen geest en lichaam. Ja, en dat inzicht kan worden ingezet, zoals een sterke kaart bij een kaartspel. Dan kan het spel gewonnen worden, dat wat jij verlichting noemt.

Image by jacqueline macou from Pixabay